Το ΕΜΠ ανέλαβε μία εξόχως χαρακτηριστική και ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία: Να απευθυνθεί, σε συνεργασία με τον Πρύτανη της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), κ. Ν. Τρανό, σε φοιτητές της Σχολής, ζητώντας τους να αποτυπώσουν στο χαρτί αναπαραστάσεις «στιγμών» του αγώνα όπως αυτοί τις φαντάζονται.
Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, συμμετέχει ενθουσιωδώς στους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 και την Παλιγγενεσία του Έθνους. Απόφαση της διοίκησης του Ιδρύματος είναι η ανάδειξη της τεχνολογικής διάστασης του αγώνα και στο πλαίσιο αυτό έχουν προγραμματιστεί εκδηλώσεις και δράσεις με θέματα «Κάστρα και Γέφυρες στα Χρόνια της Επανάστασης», «Η Παλιγγενεσία της Αρχιτεκτονικής/Η Αρχιτεκτονική της Παλιγγενεσίας» και «Ο Ναυτικός Αγώνας των Ελλήνων».
Η συμμετοχή του ΕΜΠ στους εορτασμούς είναι σε εξέλιξη και πολλές από τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε έχουν ήδη υλοποιηθεί και δημοσιοποιηθεί. Επιπρόσθετα των παραπάνω, το ΕΜΠ ανέλαβε μία εξόχως χαρακτηριστική και ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία: Να απευθυνθεί, σε συνεργασία με τον Πρύτανη της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), κ. Ν. Τρανό, σε φοιτητές της Σχολής, ζητώντας τους να αποτυπώσουν στο χαρτί αναπαραστάσεις «στιγμών» του αγώνα όπως αυτοί τις φαντάζονται.
Οι φοιτητές της ΑΣΚΤ, Νίκος Γιαμπάνης και Ελένη Καράκου, ανταποκρίθηκαν με χαρά στην πρόταση του ΕΜΠ και μέσα από τα ασπρόμαυρα σχέδιά τους, ξεκινάει η πιο ενδιαφέρουσα διαδρομή στην Ελληνική Επανάσταση. Οι δύο νέοι, χρησιμοποιούν ένα κλασικό-παραδοσιακό μέσο όπως είναι το σχέδιο, με έναν πολύ σύγχρονο τρόπο και παράγουν έργα, που απεικονίζουν με μοναδικό τρόπο την ένταση της μάχης, την αγωνία της καταδίωξης, τη θλίψη του αποχωρισμού και την γλυκόπικρη ηρεμία της ανάπαυλας. Οι πρωταγωνιστές στα έργα τους, δεν είναι επώνυμοι οπλαρχηγοί, πολιτικοί και ηγήτορες. Είναι απλοί πολεμιστές, που σήκωσαν στις πλάτες τους τον τιτάνιο αγώνα.
Όπως σημειώνει η Κριτικός Τέχνης & Επιμελήτρια Εκθέσεων Έφη Μιχάλαρου: “Οι διαφορετικές γραφές, παραπέμπουν στην ανδρική και την γυναικεία ματιά και εμπεριέχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Στην γυναικεία ευαισθησία και ευθραυστότητα, παραπέμπουν τα σχέδια της Ελένης Καράκου, με πολλά λευκά και το μολύβι να ακουμπάει απαλά την επιφάνεια του χαρτιού, να κυλάει αδρά και να αργοσβήνει, αφήνοντας την φαντασία να εισχωρήσει, γεμίζοντας το λευκό χώρο του χαρτιού με προσωπικές σκέψεις, σε έναν συσχετισμό δυνάμεων, όπου το κενό και το πλήρες μάχονται, μίαν αφήγηση που προκύπτει από την αφαίρεση, την αιώρηση, τον καινό χώρο και τον κενό χρόνο. Ενώ στα σχέδια του Νικόλαου Γιαμπάνη, η λεπτομέρεια είναι στο επίκεντρο του έργου του. Μοιάζει να συμμετέχει κι ίδιος στις μάχες που μεταφέρει στο χαρτί, ως ενήλικας, που έχει συμμετάσχει στο παίχνιο του πολέμου. Παιχνίδι που κατέχει και αναπαριστά με άνεση και λεπτομέρεια, στην καλλιτεχνική του ζωή, με μία οργιώδη ορμή, αφού το μολύβι μοιάζει να μάχεται με το χαρτί, ενώ το κενό και το πλήρες, να είναι σε πλήρη αρμονία. Οι πτυχώσεις των λεπτομερειών, επιτρέπουν στον θεατή να εισχωρήσει στα σχέδιά του και να ταξιδέψει σε έναν κόσμο βαθιά ποιητικό και απόλυτα ρεαλιστικό’’.
Τα αυθεντικά ζωγραφικά έργα των φοιτητών της ΑΣΚΤ, κοσμούν τους εσωτερικούς χώρους του Κτιρίου Διοίκησης στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου.
Comments