Τα ακροδάκτυλα της Δάφνης γίνονται φύλλα και η μαρμαρογλυπτική του Bernini αγγίζει τον Θεό

Στον “Απόλλωνα και Δάφνη” του Bernini έχουμε μια από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές στην ιστορία της τέχνης. Η Δάφνη, η πανέμορφη Νύμφη δεν θα κάνει την χάρη στον Απόλλωνα, εκείνη ανήκει στην αδερφή του την Άρτεμη και έχει ορκιστεί να ακολουθεί την θεά. Ο Θεός όμως τυφλωμένος θα προσπαθήσει μέσα στο πάθος του να την κατακτήσει με κάθε τρόπο. Ο Bernini δεν αποτυπώνει απλώς την στιγμή που ο Απόλλωνας καταφέρνει να την φθάσει ύστερα από ανελέητο κηνύγι, αλλά και την στιγμή που οι προσευχές της εισακούστηκαν από τον ποτάμιο θεό πατέρα της, τον Πηνειό. Η Δάφνη θα γίνει δέντρο, από τα ακροδάκτυλά της ξεπηδούν κλαδιά και από τα μαλλιά της φύλλα. Η απόδοση των στοιχείων αυτών από τον Bernini ξεπερνά την τελειότητα. Η Δάφνη θα μείνει στην καρδιά του Απόλλωνα, θα γίνει στο κεφάλι του στέμμα, συνυφασμένη με την ιερότητα της λατρείας του.