By 
Μια σημαντική πρόκληση για όσους ασχολούνται με την τοπική αυτοδιοίκηση είναι η ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς με τρόπο που αντισταθμίζει τις φθορές του χρόνου και της λήθης.
Οι εμβληματικές βρύσες της Αρχαίας Κορίνθου καθώς και η ανάγκη να λάβει τέλος η εγκατάλειψη που εμφανίζουν επί δεκαετίες είναι μια από τις προκλήσεις που προαναφέραμε.
Ιδιαίτερη έμφαση ως ξεκίνημα της όλης προσπάθειας θα μπορούσε να γίνει από τις εμβληματικότερες και ιστορικότερες, του Χατζημουσταφά στους πρόποδες του Ακροκόρινθου και του Μουράτ–Αγά στο κεντρικό δρόμο προς την πλατεία .
Το σύνηθες σε τέτοιες περιπτώσεις είναι οι προτεραιότητες , οι πόροι και η γραφειοκρατία να αδρανοποιούν τέτοια εγχειρήματα και παράλληλα να διαιωνίζουν την γκρίνια κατά των αιρετών στελεχών της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Στην περίπτωση που θα αναφέρουμε το σύνηθες , τουλάχιστον κατά το αρχικό μέρος , δεν επιβεβαιώθηκε αφού η ανακατασκευή και η ανάδειξη της βρύσης Μυράτ-Αγά ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2023 θέλοντας να δημιουργήσει μια επιπλέον ενεργή νησίδα πολιτισμού όμως γρήγορα σταμάτησε διότι δεν υπήρξε σχετική ενημέρωση των αρχαιολογικών υπηρεσιών.
Καταρχάς τα εύσημα ανήκουν στον πρώην πρόεδρο Κώστα Παπαϊωάννου που έτρεξε το όλο θέμα το όποιο βρίσκονταν σε κατάσταση απόλυτης παρακμής από τις αρχές της δεκαετίας του 90 .
Δηλαδή χρειάστηκαν, τρεις δεκαετίες για να υπάρξει ενεργοποίηση μιας διαδικασίας που καταληκτικά θα δημιουργούσε άλλον ένα πόλο πολιτισμού.
Η αιτιολογία μη ενημέρωσης και μη απόλυτης πιστότητας του έργου αποκατάστασης σε σχέση με την αρχική βρύση , σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αφήσουν κάτι που ξεκίνησε ανολοκλήρωτο .
Εφόσον το οικονομικό σκέλος καλύπτονταν τι πιο φυσικό να υπάρξει συνεργασία όλων όσων δυνητικά εμπλέκονται για τη τελική ολοκλήρωση του , έστω και εκ των υστέρων , αφού ο κίνδυνος να παραμείνει και η συγκεκριμένη βρύση σε κατάσταση εγκατάλειψης για άλλα τριάντα χρόνια είναι μεγάλος.
Για την ιστορία , οι πρώτες συζητήσεις με τον πρώην πρόεδρο για την αναγκαιότητα αποκατάστασης και ανάδειξης της βρύσης Μουράτ-Αγά , δεδομένου ότι βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο και σε κοινή θεά ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2017 , όταν και σχετικά άμεσα παρουσίασε μακέτα του έργου την οποία και παρουσιάζουμε σε σχέση με την ενεργή εικόνα της βρύσης του 1955 και αυτή των τελευταίων δεκαετιών σε πλήρη εγκατάλειψη .
Για την ιστορία επίσης να αναφέρω οτι αποφάσεις του Κοινοτικού Συμβουλίου για την λειτουργικότητα των βρυσών, μιας και ήταν οι μοναδικές πήγες άντλησης πόσιμου νερού και όχι μόνο ( σήμερα τα έργα αποκατάστασης και ανάδειξης τους έχουν πολιτιστική διάσταση ) χρονολογούνται από το 1919.
Σε έγγραφο–αρχείου του παππού μου Σαράντου Χρ. Λέκκα που διετέλεσε γραμματέας της κοινότητας Παλαιάς Κορίνθου την περίοδο 1936-1951 διαφαίνονται απολογιστικά οι επιχορηγήσεις έργων για τις κοινοτικές κρήνες κατά την περίοδο 1919-1936 στο συνολικό ύψος των 79.124 δραχμών , ποσό ιδιαίτερα μεγάλο για τα δεδομένα της εποχής .
Αναφέρομαι στο ιστορικό παρελθόν θέλοντας να δείξω ότι πάντα οι φορείς της κοινότητας έπαιζαν ουσιαστικό ρόλο σε παρεμβάσεις συντήρησης και λειτουργικότητας για όλες τις βρύσες του χωριού.
Τα Αδριάνεια ύδατα και οι κοινοτικές κρήνες, πηγής ζωής άλλοτε, σήμερα μέσω της ανάδειξης τους μπορούν πολιτιστικά πλέον να μεγιστοποιήσουν την ήδη μεγάλη τους προστιθέμενη αξία προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.
ΛΕΚΚΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
Comments