Η ανεξέλεγκτη δόμηση και η τσιμεντοποίηση των ακτών αποτελούν μια αυξανόμενη απειλή για το περιβάλλον της Πελοποννήσου, καθώς καταγράφεται σταδιακή υποβάθμιση του παράκτιου οικοσυστήματος. Σημαντικές περιοχές, όπως η Κορινθία, το Ναύπλιο και η Καλαμάτα, βρίσκονται αντιμέτωπες με έντονα φαινόμενα διάβρωσης και περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, τα οποία επιδεινώνονται λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Εντεινόμενη τσιμεντοποίηση στις παράκτιες ζώνες
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, οι αστικές επεκτάσεις και η κατασκευή υποδομών στις παραλίες οδηγούν σε αυξημένα ποσοστά αδιαπέραστων επιφανειών, επηρεάζοντας τη φυσική ανανέωση των ακτών. Δρόμοι, κτίρια, τουριστικές εγκαταστάσεις και πάρκινγκ καλύπτουν εκτάσεις που άλλοτε χαρακτηρίζονταν από φυσική βλάστηση και αμμώδεις παραλίες.
Ναύπλιο: Οι παράκτιες περιοχές έχουν δεχθεί σημαντική οικιστική πίεση, καθώς οι τουριστικές υποδομές επεκτείνονται, περιορίζοντας τις φυσικές διεργασίες που προστατεύουν την ακτογραμμή.
Κορινθία: Λόγω της εγγύτητάς της με την Αττική, παρουσιάζει έντονη ανάπτυξη, με περιοχές όπως το Κιάτο να εμφανίζουν ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά τσιμεντοποίησης. Οι αστικές επεκτάσεις και οι ανθρώπινες παρεμβάσεις εντείνουν τη διάβρωση των ακτών, αυξάνοντας τον κίνδυνο πλημμυρών κατά τη διάρκεια ακραίων καιρικών φαινομένων.
Καλαμάτα: Η πόλη και οι γειτονικές περιοχές της Μεσσήνης εμφανίζουν σημαντική αστική διάχυση, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά το παράκτιο περιβάλλον.
Οι επιπτώσεις της ανεξέλεγκτης δόμησης στις ακτές
Η τσιμεντοποίηση εμποδίζει τη φυσική απόθεση φερτών υλικών, οδηγώντας σε αυξημένη διάβρωση των ακτών. Σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και την προβλεπόμενη άνοδο της στάθμης της θάλασσας, πολλές παραθαλάσσιες περιοχές κινδυνεύουν να χάσουν σημαντικά τμήματα της ακτογραμμής τους.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, αν η στάθμη της θάλασσας αυξηθεί κατά 50 εκατοστά έως το 2100, πολλές αμμώδεις παραλίες στην Πελοπόννησο, συμπεριλαμβανομένων του Ναυπλίου, του Κιάτου και της Καλαμάτας, ενδέχεται να υποστούν σοβαρές απώλειες.
Προτάσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου
Οι ειδικοί προτείνουν την ενίσχυση των μέτρων προστασίας των ακτών, συμπεριλαμβανομένων:
Αύξησης της ελάχιστης απόστασης δόμησης από τη θάλασσα, σύμφωνα με διεθνείς οδηγίες.
Περιορισμού της κατασκευής νέων υποδομών σε παράκτιες ζώνες υψηλής επικινδυνότητας.
Αποκατάστασης των φυσικών ακτών, με αναδάσωση και προστασία των αμμωδών παραλίων.
Η ισορροπία μεταξύ ανάπτυξης και περιβαλλοντικής προστασίας είναι κρίσιμη, καθώς οι παράκτιες περιοχές της Πελοποννήσου αποτελούν σημαντικούς τουριστικούς προορισμούς και η διατήρηση των φυσικών τους χαρακτηριστικών είναι απαραίτητη για τη βιωσιμότητα της τοπικής οικονομίας.
Η προστασία των ακτών είναι ευθύνη όλων μας – η τσιμεντοποίηση δεν είναι η λύση!
Με Πληροφορίες από anagnostis.org
Comments