Κόρινθος: Από την «Πολιορκία» στην Ελευθερία

Δύο στιγμές-ορόσημα που συνδέουν την πόλη με τη Μουσική, την Ιστορία και τον Αγώνα

Η Κόρινθος κουβαλά μέσα της δύο μεγάλες ημερομηνίες, δύο συμβολισμούς που διατρέχουν την ιστορία της και καθρεφτίζουν τον διαχρονικό της ρόλο ως πόλης αγώνων και έμπνευσης.

Η πρώτη, στις 9 Οκτωβρίου 1826, ανήκει στη σφαίρα της τέχνης και του φιλελληνισμού. Ο Ιταλός συνθέτης Τζοακίνο Ροσίνι, συγκινημένος από τον ελληνικό Αγώνα της Ανεξαρτησίας, παρουσιάζει στην Όπερα των Παρισίων την όπερα «Η Πολιορκία της Κορίνθου» (Le Siège de Corinthe).
Το έργο, εμπνευσμένο από την Επανάσταση και τη θυσία των Ελλήνων, αποτέλεσε το πρώτο φιλανθρωπικό μουσικό γεγονός στην ιστορία — ένα Live Aid του 19ου αιώνα, με τα έσοδα να προσφέρονται για την ενίσχυση του ελληνικού αγώνα.

Ο Ροσίνι, με την τέχνη του, μετατρέπει την Κόρινθο σε σύμβολο ελευθερίας και αντίστασης, ενώ η όπερα ταξιδεύει τον κόσμο προβάλλοντας τη γενναιότητα ενός λαού που παλεύει για την ανεξαρτησία του.

Η Πολιορκία της Κορίνθου παρουσιάστηκε στις 21 και 23 Ιουνίου 2002, στην Αρχαία Κόρινθο. Ήταν η πρώτη φορά που η εν λόγω όπερα του Τζοακίνο Ροσίνι “ανέβηκε” στον φυσικό χώρο εξέλιξης της υπόθεσής της. Το χωρητικότητας περίπου 3.000 θέσεων λυόμενο θέατρο το οποίο είχε στηθεί στο γήπεδο της Αρχαίας Κορίνθου εξυπηρέτησε τις ανάγκες της παραγωγής, η οποία είχε ενταχθεί στον κύκλο παραστάσεων όπερας της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας.

Η δεύτερη ημερομηνία, η 8η Οκτωβρίου 1944, φέρνει την πραγματική απελευθέρωση της πόλης από τον γερμανικό ζυγό, έπειτα από τέσσερα χρόνια Κατοχής.
Οι αντάρτες του 6ου Συντάγματος Ε.Λ.Α.Σ. Αργολιδοκορινθίας και μια διμοιρία του αγγλικού στρατού μπαίνουν στην Κόρινθο, λίγες ημέρες μετά την απελευθέρωση του Ξυλοκάστρου και του Κιάτου.

Λίγο πριν την απελευθέρωση, στις 22 Σεπτεμβρίου 1944, είχε προηγηθεί μια συμφωνία ιστορικής σημασίας.
Αντιπρόσωποι της Κορίνθου και του ΕΑΜ υπέγραψαν στο Βραχάτι μια δέσμη μέτρων που εξασφάλιζε την αναίμακτη παράδοση της πόλης — ένα γεγονός σπάνιο για την εποχή.

Και πράγματι, δύο εβδομάδες αργότερα, η Κόρινθος γιόρταζε ελεύθερη, με τους ήχους των καμπάνων, σημαιοστολισμούς και ένα πλήθος περισσότερο από 50.000 ανθρώπους στους δρόμους.

Ήταν μια μέρα χαράς, υπερηφάνειας και δικαίωσης, που έμελλε να σημαδέψει τη νεότερη ιστορία της πόλης.

Από τη «Πολιορκία της Κορίνθου» του Ροσίνι, όπου η μουσική έγινε πράξη ελευθερίας, μέχρι την Απελευθέρωση του 1944, όπου η πράξη έγινε ιστορία, η Κόρινθος παραμένει τόπος αγώνα, πίστης και έμπνευσης. Πηγή: Κορινθιακό Εργαστήρι Κορίνθου