By 
Η είδηση για το επικείμενο κλείσιμο του Ταχυδρομείου στο Κιάτο, αλλά και των καταστημάτων σε Λουτράκι, Βραχάτι, Αρχαία Επίδαυρο και Λυγουριό, δεν είναι απλώς άλλη μια “αναδιάρθρωση” ενός δημόσιου οργανισμού. Είναι μια βαθιά κοινωνική πληγή που αγγίζει τον πυρήνα της ζωής στην περιφέρεια.
Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ) δεν είναι μόνο ένας πάροχος υπηρεσιών. Είναι μια δομή κοινωνικής συνοχής, ένας θεσμός που εξυπηρετεί καθημερινά χιλιάδες πολίτες, κυρίως ηλικιωμένους, επαγγελματίες και κατοίκους απομακρυσμένων περιοχών, που δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρονικές υπηρεσίες ή σε τράπεζες.
Η ερήμωση της επαρχίας σε «πραγματικό χρόνο»
Το κλείσιμο των ΕΛΤΑ στο Κιάτο και το Λουτράκι είναι το πιο πρόσφατο επεισόδιο σε μια συνεχή διαδικασία αποδυνάμωσης των τοπικών κοινωνιών.
Ήδη, όπως επισημαίνουν κάτοικοι, έχουν κλείσει τραπεζικά καταστήματα, ταχυδρομικές υπηρεσίες, ενώ οι πολίτες αναγκάζονται να διανύουν δεκάδες χιλιόμετρα προκημένου να μεταβούν σε διπλανές πόλεις για απλές συναλλαγές.
Το αφήγημα της “μείωσης εξόδων” έχει γίνει το πρόσχημα μιας πολιτικής απαξίωσης της επαρχίας, όπου η πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες θεωρείται “κόστος” και όχι δικαίωμα.
Πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις
Ο Περιφερειακός Σύμβουλος Κορινθίας, Γιάννης Σιάτος, μίλησε ανοιχτά για πολιτική απόφαση από το Μαξίμου, σημειώνοντας ότι «την ώρα που το ηλεκτρονικό εμπόριο ανθεί, τα ΕΛΤΑ βουλιάζουν και οι πολίτες ταλαιπωρούνται».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο βουλευτής Κορινθίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γιώργος Ψυχογιός, που κατήγγειλε τη συστηματική απαξίωση των δημόσιων υπηρεσιών από την κυβέρνηση, επισημαίνοντας ότι «οι πολίτες της Κορινθίας δεν χρειάζονται λιγότερα ΕΛΤΑ, αλλά καλύτερα».
Οι φωνές αυτές δεν είναι κομματικές κραυγές. Είναι φωνές αγωνίας μιας τοπικής κοινωνίας που βλέπει τις δημόσιες υποδομές να χάνονται, την ώρα που οι ιδιωτικές εταιρείες μεταφορών και χρηματοοικονομικών υπηρεσιών ενισχύονται αθόρυβα.
Η φωνή των πολιτών: “Μείωση εξόδων; Όχι, απαξίωση!”
Οι κάτοικοι του Λουτρακίου και των γύρω περιοχών το είπαν απλά:
“Έκλεισε η Γενική Ταχυδρομική, τώρα κλείνουν και τα ΕΛΤΑ. Τράπεζα δεν υπάρχει. Μείωση εξόδων το λένε… Εμείς το λέμε εγκατάλειψη.”
Αυτό το σχόλιο, ανώνυμο αλλά ειλικρινές, αποτυπώνει καλύτερα από κάθε πολιτική δήλωση το συναίσθημα της απόγνωσης. Γιατί όταν ο πολίτης της περιφέρειας δεν μπορεί να στείλει ένα γράμμα, να πληρώσει έναν λογαριασμό, να πάρει τη σύνταξή του, τότε δεν μιλάμε για εξορθολογισμό.
Μιλάμε για αποκλεισμό.
Δημόσια υπηρεσία ή επιχειρηματικό μοντέλο;
Η διοίκηση των ΕΛΤΑ μιλά για “πρόγραμμα εξορθολογισμού” και “μείωση λειτουργικού κόστους”.
Όμως, αλήθεια, ποιο κόστος είναι μεγαλύτερο;
Η διατήρηση ενός ταχυδρομείου ή η κατάρρευση της εξυπηρέτησης ολόκληρων περιοχών;
Τα ΕΛΤΑ ιδρύθηκαν για να υπηρετούν όλους τους πολίτες, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας όχι μόνο εκεί όπου υπάρχει “οικονομικό ενδιαφέρον”. Η καθολική υπηρεσία είναι υποχρέωση του κράτους, όχι προϊόν αγοράς.
Κάθε λουκέτο, ένα βήμα προς τη σιωπή
Το κλείσιμο των ΕΛΤΑ στο Κιάτο, το Λουτράκι, την Επίδαυρο, δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Είναι ένα κομμάτι του ίδιου παζλ που δείχνει τη σταδιακή εξαφάνιση της δημόσιας παρουσίας στην ελληνική περιφέρεια.
Κάθε κατάστημα που κλείνει είναι ένα μικρό “σήμα κινδύνου” ότι η τοπική κοινωνία χάνει τη φωνή της. Και όταν οι φωνές σιωπήσουν, τότε το “κόστος” που γλιτώνουμε θα είναι ασήμαντο μπροστά στο κενό που αφήνουμε πίσω μας.
Comments