Γιάννης Ρίτσος [ Μητέρα..] …Είχαμε τον κήπο στην άκρη της θάλασσας.Απ’ τα παράθυρα γλιστρούσε ο ουρανόςκι η μητέρα καθισμένηστο χαμηλό σκαμνίκεντούσε τους αγρούς της άνοιξηςμε τα ανοιχτά κατώφλια των άσπρων σπιτιώνμε τα όνειρα των πελαργών στην αχυρένια στέγηγραμμένη στη λευκή διαφάνεια…Η μητέρα μού κρατούσε τα χέρια.Μα εγώπίσω απ’ τον τρυφερό της ώμοπίσω απ’ τα μαλλιά της τα χλωμάστρωτά μ’ ένα άρωμα υπομονής και ευγένειαςκοιτούσα σοβαρός τη θάλασσα…Μας πήραν το θαλασσινό τραγούδιΜας δέσαν τα θαλασσινά μας πόδια.



Comments